خدمات تخصصی روانشناسی و مشاوره

افسردگی یکی از شایع ترین اختلالات روانی است که بروز آن با نشانه های شناختی، هیجانی، رفتاری و فیزیولوژیک همراه است. این اختلال سیری نسبتا مزمن دارد و درصد قابل توجهی از  مبتلایان معمولا با بازگشت و عودهای مکرر این بیماری مواجه میشوند. 

این مطلب خلاصه ای از پژوهش علمی با مشخصات ذیل می باشد جهت دانلود کامل مقاله به انتهای مطلب مراجعه کنید:

نویسندگان

 پروین مایده | باباپورخیرالدین جلیل | زارعان مصطفی | زارعان مصطفی

در سالهای اخیر رابطه سبک زندگی و بیماریهای مختلف جسمی و روانی به ویژه بیماریهای مزمن بسیار مورد توجه  قرار گرفته است.

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش سبک زندگی بر نشانه های شناختی، هیجانی و رفتاری افراد مبتلا به افسردگی اساسی بود. برای این منظور، طی یک مطالعه  تجربی تک موردی از نوع خطوط پایه چندگانه با سه بیمار مبتلا به افسردگی عمده که از طریق نمونه گیری هدفمند از بین افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی مراجعه کننده به مراکز مشاوره و خدمات روان شناختی شهر تهران انتخاب و از نظر افسردگی مورد آزمون قرار گرفتند. ترسیم دیداری، محاسبه درصد بهبودی و اندازه اثر نشان داد که تاثیر آموزش سبک زندگی در کاهش علایم و نشانه های شناختی، هیجانی و رفتاری در افراد افسرده از نظر بالینی معنا دار است.

به نظر میرسد آموزش سبک زندگی در کاهش علایم و نشانه های شناختی، هیجانی و رفتاری اختلال افسردگی عمده از کارایی لازم برخوردار است.

افسردگی عمده، اختلالی در ابعاد زیستی، روانی و اجتماعی است که بر عملکرد فرد مبتلا در حیطه های مهم زندگی تاثیر قابل ملاحظه ای میگذارد. جریان خلق و هیجان فرد مانند جریان تفکر از منابع و ریشه های مختلفی تغذیه میشود. بنابراین به نظر میرسد از آنجا که افسردگی یک واکنش جامع نسبت به مجموعه ای از عوامل و شرایط است، نیازمند ترکیبی از مداخلات درمانی جهت بهبود علایم و نشانه های بیماری و پایدار کردن این بهبودی بعد از دریافت مداخلات روانشناختی است.

سبک زندگی نیز مفهومی وسیع و چندبعدی است و به دلیل همین ماهیت در سالهای اخیر این مفهوم به حوزه درمان بسیاری از اختلالات جسمی و روانی مزمن به عنوان مداخله ای کمکی یا مستقل ورود پیدا کرده که یکی از جدیدترین آنها درمان افسردگی به عنوان یکی از شایعترین و ناتوان کننده ترین اختلالات روانی است. 
این پژوهش با هدف کلی تعیین اثربخشی آموزش سبک زندگی بر نشانه های افراد مبتلا به افسردگی عمده انجام شد. به منظور دستیابی به این هدف، سه سوال اختصاصی مطرح گردید. 
سوال اول این بود که آیا آموزش سبک زندگی بر نشانه های شناختی افراد مبتلا به افسردگی عمده تاثیر دارد؟ سوال دوم این بود که آیا آموزش سبک زندگی بر نشانه های هیجانی افراد مبتلا به افسردگی عمده تاثیر دارد؟ سوال سوم نیز به این بررسی پرداخت که آیا آموزش سبک زندگی بر نشانه های رفتاری افراد افسرده تاثیر دارد؟ یافته های پژوهش نشان داد که آموزش سبک زندگی در هر سه مورد بر بهبودی معنادار علایم و نشانه های افراد مبتلا به افسردگی عمده اثربخش است و منجر به کاهش قابل ملاحظه علایم و نشانه های شناختی، هیجانی و رفتاری افسردگی در مرحله پس آزمون نسبت به نمرات پیش آزمون گردید.

دانلود مقاله